Met die vraag kampt menig arbocoördinator, preventiemedewerker of hr-adviseur bij gemeenten en andere overheidsinstellingen, welke het organiseren van trainingen op gebied van agressiehantering in zijn of haar takenpakket heeft. Feit is dat agressie en geweld in de arbowet zijn opgenomen onder psychosociale arbeidsbelasting. Wat betekent dat werkgevers op grond van deze wet verplicht zijn om een beleid te voeren dat erop is gericht om deze vorm van arbeidsbelasting te voorkomen of te beperken. Door veilige publieke dienstverlening wordt geadviseerd om regelmatig agressietrainingen te organiseren. In ieder geval minsten 1 keer in de 3 jaar. Bij voorkeur frequenter..
Vele ambtenaren dienen als gevolg daarvan voor de tweede, derde, vierde of zelfs vijfde keer een dergelijke, verplichte training te volgen. Voor hen voelt het dan ook vaak als een ‘moetje’. “Die theorie ken ik al lang”, “We hoeven toch niet weer in de middag met een acteur te oefenen, hè?” en “Heb wel wat beters te doen!” geven medewerkers met enige regelmaat terug wanneer ze te horen krijgen dat ze zijn ingedeeld voor de volgende agressietraining.
En als je eerlijk bent, kun je deze medewerkers ook geen ongelijk geven wanneer ze hun kostbare tijd dienen te investeren in een training die vrijwel identiek is aan de vorige training en de training daarvoor.
Dit is dan ook de reden waarom SPAN de workshopcaroussel heeft ontwikkeld voor medewerkers, die al eerder een agressietraining hebben gevolgd. Zij krijgen de mogelijkheid om zelf een keuze voor een workshop te maken. Te denken valt bijvoorbeeld aan: grenzen stellen, interculturele communicatie, digitale agressie of omgaan met verwarde personen
Doordat medewerkers zelf mogen kiezen, zijn zij heel positief over de trainingen. Voor meer informatie kijk bij workshopcaroussel (agressie-interventies)